11-13 May 2018
D-2 วันที่สองที่เสียมราฐ
วันนั้นเราเดินทางด้วยรถตู้พร้อมกับไกด์ท้องถิ่นที่พูดภาษาไทยชัดมาก อากาศวันนั้นครึ้มฟ้าครึ้มฝนเพราะเมื่อวันแรกที่เราไปถึงนั้นฝนตก แต่อากาศร้อนอบอ้าวมาก ที่แรกที่เราไปคือ “ปราสาทบายน” ทางเข้าก่อนจะไปถึงปราสาทบายนเรียกว่า "สะพานนาคราช" ความยาวของสะพานประมาณ 100 เมตร
ปราสาทบายน ปราสาทยิ้มแห่งนครธมภาย สร้างในสมัยของพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 เป็นปราสาทที่ประกอบด้วยปรางค์ใหญ่น้อย และแต่ปรางค์จะสลักรูปเทวพักตร 4 หน้า ซึ่งถ้าสังเกตจะเห็นว่าแต่ละหน้าจะหน้าตาไม่เหมือนกัน นักท่องเที่ยวหลายๆคนก็พยายามนับว่ามีทั้งหมดกี่หน้า แค่ปราสาทแรกที่ได้มาเยื่อนเราก็เห็นถึงความยิ่งใหญ่แล้ว
ต่อจากปราสาทบายนเราก็เดินทางต่อไปยังปราสาทตาพรหม ประมาณ 2 กิโลเมตร ทางเข้าปราสาทตาพรหมสองข้างทางมีต้นไม้ร่มรื่น ไม่ค่อยร้อนเท่าปราสาทบายน ปราสาทตาพหรมรูปแบบศิลปะคล้าย ๆ ปราสาทบายนสร้างโดยพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 สร้างเพื่ออุทิศพระราชกุศลถวายแด่ พระราชมารดาของพระองค์ ไฮไลท์ของปราสาทตาพรหมคือต้นไม้ที่ปกคลุมตัวปราสาท และสร้างปรักหักพัง
และปราสาทสุดท้ายที่เราพลาดไม่ได้เลยคือ ปราสาทนครวัดที่สร้างในรัชสมัยของพระเจ้าสุริยวรมันที่ 2 เป็นสิ่งก่อสร้างทางศาสนาที่มีขนาดใหญ่ที่สุดของโลก การก่อสร้างที่ยิ่งใหญ่ ภาพแกะสลักต่างๆที่สวยงาม ขณะเดินชมในใจก็ได้แต่ตั้งคำถามว่าคนสมัยเมื่อก่อนเขาสร้างสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้อย่างไร ต้องใช้แรงงานสัตว์ แรงงานคนเท่าไหร่ ระยะเวลาในการสร้างปราสามแห่งนี้ร่วม 100 ปี และในฐานะที่เราเป็นคนบุรีรัมย์ เราเคยเห็นแต่ปราสาทหินพนมรุ้ง เราก็ว่าใหญ่โตมากแล้วนะ แต่พอเราได้มาสัมผัสมาเห็นความยิ่งใหญ่ของนครวัด นครธมแล้ว ปราสาทหินพนมรุ้งดูเล็กไปเลย
การไปเสียมราฐในครั้งนี้ เราได้เรียนรู้ประวัติศาสตร์ ได้เปิดโลกกว้าง ได้เห็นถึงความสามารถ ความศรัทธาของคนสมัยก่อน ที่ไม่มีเทคโนโลยีที่ทันสมัยแต่สามารถสร้างสิ่งที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ได้ การเดินทางในครั้งนี้เรามีเวลาเพียงวันสองวันเท่านั้น แต่สิ่งที่ได้กลับมามันคุ้มค่า แม้ว่าอากาศจะร้อนจนทำให้เราเป็นไข้แดดกลับมาก็ตาม ถ้าคุณมีเวลาเราอยากจะแนะนำให้คุณได้ไปสัมผัสสิ่งเหล่านี้จริงๆ